Jak już dobrze wiecie, na moim blogu pojawiają się wszystkie tematy i nie ma czegoś takiego, jak tabu. Przed Wami kolejny wywiad. Tym razem zadałem kilka pytań pewnej dziewczynie. A rozmawialiśmy o fetyszach i o tym, co kręci mężczyzn. Zapraszam do lektury z "Fetysz Damą".

Czas na nowy cykl na blogu - kwestionariusz. W pierwszym odcinku, moim gościem jest Ewelina Olszewska, 18-letnia dziewczyna ucząca się w I. LO we Wrocławiu. Ewelina interesuje się modelingiem, ale nie tylko. Zapraszam do lektury.

Jest kolejny tekst na blogu. Tekst prawdziwy, choć oczywiście nie musicie się z nim zgadzać. Zajmę się problemem, który nie każdy widzi, bądź też w jakiś sposób widzieć nie chce. Wszyscy jesteśmy źli. Bo o tym mowa będzie właśnie.

W internetach ostatnio zawrzało. Zawrzeje być może także pod tym wpisem. O co dokładnie chodzi? Po raz pierwszy w historii, na okładce popularnego pisma "Playboy", pojawiła się bowiem transpłciowa Playmate.

No, wreszcie jest. Nowy tekst. Tym razem o celach życiowych i także ich braku. Bo jak to właśnie jest, że jedni cel mają, ale nic im się nie udaje, a drudzy mają wszystko w dupie, a wędrują na szczyt? Właśnie.

Dawno nie było rozmowy na moim blogu. Ale już jest. Porozmawiałem z dziewczyną, której olbrzymią pasją jest kosmetologia (i nie tylko). Nazywa się Natalia Mamis, ma 23 lata. Mojej rozmówczyni dziękuję za poświęcony czas.

Nowy dział tematyczny to coś, o czym Wam przy okazji jednego wpisu wspominałem. Będzie to dział z nutką przymrużenia oka, z zabarwieniem humorystycznym, nie bierzcie wszystkiego na poważnie ツ Porady dla prawdziwych Polaków. Nazywa się dział ten jakże pięknie i dumnie - "#BekaTekst" i oto jego pierwszy odcinek.

Wczoraj premierę miała w wersji online, publikacja nowego magazynu dla blogerów, choć nie tylko. Nazywa się Blogostrefa i pojawił się w środku felieton mojego autorstwa o tematyce, którą poruszać uwielbiam - tematyce kobiet. Z czego się niesamowicie cieszę.

I jest - wjeżdża kolejny wpis na bloga. Nie wiem, czy czekaliście na niego, czy też nie, ale w każdym bądź razie przygotowałem tekst, w którym ponownie zajmę się tym, co ważne. Jest to coś, o czym słyszy się niezwykle często.

O chorobliwej zazdrości już tutaj pisałem - rok temu w sierpniu (czytaj tutaj: Kiedy zazdrość staje się chorobliwa?). Teraz jednak to będzie zupełnie inny tekst. Bo i po co miałbym powielać treści i tworzyć dosłownie to samo. No właśnie. Mówi się, że bez zazdrości nie ma miłości. Okej, to rozumiem ja, Ty, Twoja sąsiadka. W porządku. Pamiętajmy jednak, że tutaj chodzi o zazdrość zdrową. "A to jest taka?" Owszem - jest. Ona pokazuje, że drugiej połówce zależy, że nie jest obojętna, że boi się odtrącenia (o ile jakoś to brzmi). To wszystko jak najbardziej mieści się w zdrowych granicach. Ale uwaga: z miejsca "normalności", bliska już droga, aby - nawet całkowicie przypadkowo - przejść do zazdrości chorobliwej, natrętnej. Wtedy to już jasny sygnał: CZAS SIĘ OGARNĄĆ. I Ty możesz tego nawet nie odczuwać, że wkroczyłeś w strefę numer dwa. Dla Ciebie to będzie normalne "troszczenie się" i wszystko, co fajne. A właśnie jest zupełnie inaczej. I druga połówka, zamiast czuć więź i uczucie, będzie się powoli, acz systematycznie odsuwać. A taki związek nie przetrwa wówczas i zakończy się. Po prostu. Ale to akurat nie powinno wcale dziwić. Chorobliwa zazdrość zniszczy każdego. Ile można robić chore "jazdy" bez większego powodu i tylko szukać okazji do ataku? To jest wręcz porażające. To są fakty. Nie znam osobiście żadnego związku, który przetrwał dłużej w takim układzie i w takiej chorej atmosferze. To niszcząca maszynka. I dopóki nie pojawi się chociażby gram chęci poprawy, taka osoba będzie niszczyć swój drugi, piąty, czy dwudziesty związek. No tak jest. Czy to śmieszne? Trochę tak, bo co innego gdyby tak zachowywały się dzieci, a co innego gdy mamy do czynienia z dorosłymi. Kabaret. Przez duże "K".

Brak zaufania?

fot. Pinterest

Każdy z nas jest inny, zupełnie inny. Ale kurczę, nie można dać się zwariować. Albo ufasz, albo nie. Może i faktycznie mogę sobie gadać tutaj (a w zasadzie pisać), a naprawdę jest ciężej, ale spójrzcie tak na siebie teraz i odpowiedzcie na proste pytanie: Czy ja nie męczę swojej drugiej połówki?
To ważne pytanie, nawet bardziej niż myślicie. Nie śledź swojego partnera, nie wchodź mu na głowę, nie kontroluj nawet wtedy gdy śpi. Każdy z nas ma swoje pasje, hobby, kumpli i najprościej w świecie chce odpocząć od czasu do czasu. Naprawdę, gdyby moja partnerka była o wszystko (dosłownie) zazdrosna, nie chciałbym jej dłużej widzieć na oczy i prędzej bym pomyślał, że nieźle oszalała. Nie lepiej załatwić wszystko na spokojnie? Spójrzcie na to tak: Jeśli Twoja druga połówka ma Cię zdradzić, to... i tak to zrobi. Na nic zdadzą się Twoje głupie gierki, podchody, szpiegowanie, czytanie po kryjomu wiadomości SMS czy z Fejsa. To będzie nic. A tak, jeśli Wasz ukochany czy ukochana Was zdradzi, pójdzie sobie do innej osoby, przynajmniej będziecie mieć pewność, że trafiliście na ewidentnie zgniłe jabłko, którego nie warto było próbować i nie było warte przede wszystkim Was samych.
Związek to uczucie i zaangażowanie się na poważnie, na sto procent, dwóch dorosłych osób. Osób wiedzących, czego chcą. Dopóki tego nie zrozumiesz, będziesz w ciemnej, za przeproszeniem, dupie. I nie zmieni się nic, dopóki nie zmienisz się Ty.

Niska samoocena

Doprawdy, bawi mnie postrzeganie niektórych, niby mądrych i zajebistych, ludzi. Matura. Jedno z największych głupot, jakie kiedykolwiek mogło powstać. Właśnie przyszły wyniki tegorocznych matur. Zdało łącznie 78,5 procent piszących uczniów. 14,8 procent ma szansę na poprawce w sierpniu, a 6,7 w tym roku szansy mieć już nie będzie.

Przed Wami kolejna rozmowa w ramach cyklu "(Nie)zwykli". Tym razem rozmawiałem z niezwykle sympatyczną dziewczyną ze świetnym głosem. Sandra Rugała śpiewa. I to śpiewa naprawdę dobrze. Może i sam wywiad nie należy do najdłuższych, myślę jednak, że warto go przeczytać i się czegoś dowiedzieć.

Kolejny raz Was zaskoczę! A co mi tam. Tytuł dla klików? Nic z tych rzeczy. Po prostu chcę poruszyć kolejny ważny temat, znowu powyżywać się po przedstawicielach mojej płci i... tyle. Nie przygotowuję Wam tym razem żadnej piosenki w tekście. Coś do picia Wam wystarczy w zupełności. Może Jagermeister?

Już w marcu dotarły do mnie z Wydawnictwa Feeria dwie książki do recenzji. Jednak nie miałem zbytnio czasu, by się nimi "zająć", ale już jest. O jakie tytuły chodzi? O francuski Bestseller. "Perfekcyjna kobieta to suka" i "Perfekcyjna kobieta to suka 2. Powrót". Postanowiłem, że nie będę tych tytułów rozdzielał i wszystko napiszę w jednym poście.

Chciałbym zaprezentować Wam kolejną sesję zdjęciową, którą zrobiłem. W rolę modelki wcieliła się moja koleżanka, Klaudia Kącka. Same zdjęcia wykonałem tym razem w szczególnym miejscu - Zamku w Szczecinku.

Wielu, naprawdę wielu blogerów bawi się w taką fajną zabawę zwaną Share Week. Dlaczego mam być kuźwa gorszy i nie pobawić się z kolegami i koleżankami "po fachu"? Ano właśnie. Przedstawiam Wam listę dziesięciu blogów, które cenie szczególnie. Pewnie większość z nich znacie, ale dobra. Czytamy.

Było mi bardzo miło, gdy łódzkie Wydawnictwo Feeria zgłosiło się do mnie w sprawie recenzji nowej książki w swojej kolekcji. Gdy tylko ujrzałem, o jaki tytuł chodzi, przeczytaniu próbki, wiedziałem, że to jest "to", że to nie będzie zwykła lektura i zwykły tytuł. Jest to moja pierwsza, choć na pewno nie ostatnia, recenzja książki na moim blogu. Zaczynamy.

Związek to miłość, cudowność i wszystko naj, naj, naj. A jak mają się osoby, które z różnych powodów są same i nie posiadają swojej drugiej połówki? No właśnie, na pewno jesteście ciekawi, dlatego też udało mi się znaleźć kilka osób, w różnym wieku, które zechciały podzielić się swoimi doświadczeniami.

Wiem, że ostatnio rozmów na moim blogu było sporo (dwie). Jednak ta rozmowa będzie zupełnie inna, od wszystkich poprzednich tutaj. Już jakiś czas temu otrzymałem nietypową wiadomość na mojego blogowego maila. Weryfikowałem, analizowałem, potwierdzałem autentyczność i teraz wiem, że osoba ta, która zaproponowała mi, bym z nią ten wywiad zrobił, jest prawdziwa. Chce być jednak anonimowa. Wiem, że dla niektórych temat będzie dosyć kontrowersyjny, ale takowych szczerze brakuje w blogosferze i trzeba je poruszać.

Często ludzie, którzy spotykają się z drugą osobą, nie wiedzą, czy zrobić ten pierwszy krok ku czemuś więcej, czy może czekać na ruch ze strony przeciwnej. No właśnie - kto ma wyjść z inicjatywą jako pierwszy i czy ma to ogólnie znaczenie?